Donderdag 10 augustus 2017

10 augustus 2017 - Heesch, Nederland

Donderdag 10 augustus,


Vandaag zijn we om 7.15 uur opgestaan.  We zijn sociaal met Femke. Ik heb gelukkig kunnen slapen, maar ben toch een paar keer wakker geworden als ik me om wilde draaien. Mijn rechterzijde blijft nog steeds pijnlijk.  De laatste spulletjes inpakken, ontbijten en dan naar de auto op weg naar Terezín. 
We moeten ongeveer 2.45 uur rijden daar naar toe, maar het is de moeite waard. Zeer indrukwekkend. Als we daar rond half twaalf aankomen en onze broodjes aan het opeten zijn, dan horen we fluiten. Koen komt zojuist met Wietske en Baukje in een grote Duitse auto aangereden. Ze zijn er wel op vooruit gegaan met eerst mijn kleine Opeltje en nu een grote Opel Astra. Na een warm welkom verteld Koen dat de verzekering eindelijk zelf heeft gebeld. De auto kan niet worden gemaakt, de bedrading is weggesmolten en het zou drie weken gaan duren voor onderdelen en reparatie. De auto wordt naar Nederland (Cor) vervoerd. Koen moet nu regelen of hij met huurauto naar Nederland mag rijden. Wij opgelucht, dan weten we zeker dat de auto bij Cor in goede handen is. Cor ook even gebeld. Hij heeft nu ook vakantie en we weten nog niet wanneer de auto naar Nederland komt. Dus we wachten maar af.
We gaan nu Terezín bekijken. Hier zie je de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Dit werd gebouwd in 1780 door de Habsburgers als garnizoensstad en gevangenis. De Duitsers verdreven alle inwoners en maakten er een getto van. Duizenden Joden uit heel Europa werden hier naar toe gebracht, waar dit een tussen station voor was, om later doorgevoerd te worden naar andere concentratiekampen.
Hier werd zelfs een propagandafilmpje gemaakt met de gevangen om te laten zien hoe goed het hier was voor de Joden. De mensen uit het filmpje zijn later allemaal gedood! Het Rode kruis is hier wezen kijken en zag dat het goed was, nou ja! Bij de bevrijding werd pas duidelijk wat zich hier allemaal had afgespeeld. Echt verschrikkelijk. We liepen door de oude barakken, ziekenkamer, isoleercellen, de Joodse begraafplaats  aan het begin. Alles maakt diepe indruk op ons en laten we hopen dat dit nooit meer gebeurd! 
Er is ook nog een gettomuseum, waar de tekeningen van de Joodse kinderen ook veel indruk maken. Tekeningen van hun dromen, sprookjes en hun leven in de vrije wereld. Triest om te zien dat bijna alle kinderen deze verschrikkingen niet hebben overleefd en zo vroeg zijn gestorven.
Na dit alles toch even een ijsje eten om alles te laten bezinken en ook wat koelte te zoeken. Het is warm in de zon. Als we terug gaan naar de auto, dan zien we ook dat het buiten 30 graden is. Dit zijn wij niet gewend. In de bergen was de temperatuur zo tussen de 20-25 graden. Prima temperaturen voor ons. We gaan nu op weg naar Praag (Praha), zoals het hier op de borden staat. Een uur rijden en dan zijn we bij ons hotel.
En dat klopt gelukkig ook. We vinden gelukkig snel ons hotel. De kamer is prima, twee grote keurig opgemaakte tweepersoonsbedden met aparte wc en badkamer. We zien geen afstandsbediening voor airco en tv. Dus even bij de receptie nagevraagd. De airco afstandsbediening is snel geregeld, of te wel gewoon weggepakt door receptioniste bij kamer 5. Dan kan de temperatuur in de kamer lekker zakken, want met vieren op de kamer en buiten 30 graden kan deze behoorlijk oplopen.  We zijn nu allemaal even aan het chillen op ons bed, of te wel allemaal een schermpje voor onze neus. Gezellig!
We gaan nog even de wijk Pancrac verkennen. Iets verderop zit een groot winkelcentrum waar we bij een drogist scheermesjes en scheerschuim kopen. Die hebben we niet meegenomen en wij dames willen toch wel graag onze beentjes glad. Voor Kyra kopen we in de grote Hypermarchee nieuwe oordopjes, omdat haar koptelefoon kapot is gegaan. Zonder kop telefoon is het niet leuk om naar gedownloade filmpjes te kijken, dat was de conclusie van Kyra. Daarna hebben we nog lekker pizza gegeten bij de pizzeria die tegen ons hotel aan zit. En als toetje lekker Tiramisu.
Daarna terug naar ons hotel om ons klaar te maken voor de nacht, zodat we morgen Praag kunnen verkennen.


Trusten en tot morgen,


Annemieke en de rest
 

Foto’s